Diri-diri basdırılan PƏHLƏVAN: Məzarı açılanda gördüklərinə inanmadılar
Kara Ahmet 1871-ci ildə Bolqarıstanın Ruse vilayətinin Razqrad rayonundakı Umurköydə anadan olub.
Uzun Əli Ağanın oğlu Qara Əhməd uşaqlıqdan güləşə başlayıb. Böyüdüyü yer pəhləvan mədənləri kimi idi. Burada dünya şöhrətli pəhləvanlar yetişib; Osmanlı İmperiyasının ən qüdrətli, dönməz və igid pəhləvanlarının mərkəzi idi. Qara Əhməd biləkləri əyilməyən pəhləvanlardan biri oldu. İş o yerə çatıb ki, onun 20 yaşı olanda ona rəqib ola biləcək bir pəhləvan yox idi. Böyük-kiçik hər kəsi yıxan Qara Ahmet, belə getsə, olduğu yerdə dayanacağını düşünürdü. O, özünü daha da inkişaf etdirmək və yetişdirmək üçün dövrün paytaxtı İstanbula getdi. 1892-ci ildə İstanbula gələrək Tahtakaledəki Leblebici Inn-ə yerləşdi. Bu vaxt o, yaxın həmkəndlisi Ezelceli Hergeleci İbrahim Pehlivanın şagirdi olur və Misir şahzadəsi Abbas Halim Paşanın himayəsində olur. Bu səbəbdən ona “Paşanın Pəhləvanı” deyirdilər.
Kara Ahmet ilk əhəmiyyətli güləşini Gelibolu Mövləvi Şeyxi Mustafa Daniş Əfəndinin təşkil etdiyi toyda əyləncə üçün edib. Burada o, tanınmış və təcrübəli Kazandereli Memişi məğlub etdi. Beləliklə, Kara Ahmet yaxşı tanındı və bəzi avropalı güləşçilərin və təşkilatçıların diqqətini çəkdi. Çardaq güləşindən bir il sonra Kara Ahmet A.Pyerin diqqətini çəkərək onunla birlikdə Parisə getdi. Pyerlə birlikdə Avropaya gedən Kara Ahmet burada da avropalı güləşçilərlə güləşə başlayıb.
Kara Ahmet Avropanın və Rusiyanın bəzi şəhərlərində güləşib. Avropada onlarla dəfə güləşmiş Kara Ahmet bir daha geri qayıtmır və 1896-cı ildə İstanbula məğlubiyyətsiz qayıdır. Cəsur, sərt xasiyyətli, lazım olanda qəddar, lazım olanda döyüşən Qara Əhməd yağlı güləşdə heç vaxt öz yaşının ən yüksək səviyyəli pəhləvanlarına qoşula bilməzdi. Çünki qolları qısa və qalın idi. Çox vaxt Kurtdereli Mehmet, hətta Kiçik Yusufla görüşməkdən qaçırdı.
Lakin Qara Əhmədin bədən quruluşu başqa bir güləş növü olan qrekoromene (ayaqlara toxunmadan güləş) üçün daha uyğun idi. İstanbulda olduğu müddətdə Beyoğludakı klubunda Mekteb-i Sultani (Qalatasaray Liseyi) fiziki müəllimi Faiq Hocanın verdiyi gimnastika dərslərindən yararlanaraq Tatavla Klubuna gedərək yunan-Roma idmanı aldı. italyan müəllimindən dərslər. Nəinki o, fransız dili dərsləri də alıb.
Kara Ahmet 1899-cu ildə Parisə getdi və burada bir çox güləş yarışlarında qalib gəldi. Onun güləşçiləri arasında məşhur güləşçi Loran da var idi. Onunla 1 saat 6 dəqiqə davam edən çox gərgin mübarizədə qalib gələn Kara Ahmet ayaqda alqışlandı və 'Cihan Pəhləvan' elan edildi və qızıl medal və pulla mükafatlandırıldı.
Qara Əhmədin şöhrəti artdıqca dünyanın hər yerindən məşhur pəhləvanlar onunla yarışmaq istəyirdilər. Onlardan biri Pol Pons adlı güləşçi idi. Qara Əhmədə meydan oxuyaraq onunla güləşmək istəyirdi. 1899-cu il dekabrın 23-də keçirilən güləş heç-heçə ilə başa çatıb. İkinci qarşılaşma 26 güləş çox gərgin başladı. Bir anlıq Əhmədin qaşı yarıldı və çoxlu qan axmağa başladı, güləş dayandı. Final güləşində Fransa güləşçisi Pol Pons məğlub olub və qalib yenə Kara Ahmet olub. Bu qarşılaşmadan sonra camaat Əhmədi çılğıncasına alqışladı. Bütün tamaşaçılar teatr binasından ayrılmayaraq Kara Ahmetin yolunu gözləyiblər.Ahmet qapıdan çıxana qədər hamı onu alqışlayıb.
Beləliklə, Kara Ahmet dünyanın bir çox fərqli yerində güləşə davam etdi. Bununla belə, ayaqları şişməyə davam edirdi. Bu ürək narahatlığının ilk əlamətlərindən biri idi. Bütün bunlara baxmayaraq, o, heç özü ilə maraqlanmayıb, müalicəyə də yanaşmayıb.
21 oktyabr 1900-cü ildə İstanbula qayıtdı, lakin 1902-ci ilin yanvarında həyat yoldaşı ilə birlikdə Parisə getdi. Buradakı güləşdə həmişə qalib gəlirdi. Lakin güləş zamanı sinə və qollarında ağrılar başlayıb və o, güləşi yarıda qoyub xəstəxanaya gedib. Bir neçə gün müalicə olundu. Bu, onun son güləşi olub və yenidən İstanbula qayıdıb. İndi o, sevdiyi həyat yoldaşı Ayşə ilə İstanbulda sakit və dinc bir həyat keçirmək istəyirdi. Qara Əhmədə ölkəsinə xidmətlərinə görə Aksaray yaxınlığında ev verdilər. Təqvimlər mayın 25-i bazar gününü göstərəndə Qara Əhməd “Özümü pis hiss edirəm” deyərək yerə yıxıldı. Buradan çətinliklə qalxmağa çalışsa da, ağzından çıxan son iki söz "Ah Ayşə" oldu. Saat 14.30-u göstərəndə ölüm səbəbi kimi infarkt yazmışdılar.
Onun cənazəsi Həmzə Bali məscidinə aparılıb. 26 may 1902-ci il bazar ertəsi səhəri yuyulub kəfənləndikdən sonra Unkapanıya endirilərək gəmi ilə Eyüp Sultan Məscidinə aparıldı. Günorta namazından sonra cənazə namazı qılınaraq Eyüp Sultan qəbiristanlığında dəfn edilib. Qara Əhmədin cəmi 32 yaşı var idi.
Lakin dəfn olunduğu gün bütün gecə Qara Əhmədin məzarından iniltilər eşidildi. Səhəri gün məzar açılanda onu görənlər gözlərinə inanmayıb. Qara Əhmədin cəsədi başından ayrılıb. Əlləri də qan içində idi. Ancaq Qara Əhməd ölmədi, sadəcə huşunu itirdi. Bir sözlə, onu ölü hesab ediblər və diri-diri basdırıblar. Məzardan çıxmağa çalışarkən əlləri və sinəsi zədələnib. Məzarını açanlar gördüklərinə təəccüblənərək bu kədərli hadisədən sonra Qara Əhmədi yenidən dəfn etdilər.
Aysun / Demedia.az
