Yer üzündəki ən lənətlənmiş daşın sirri: Kimin əlinə keçsə...
Bəzi əşyaların bədbəxtlik gətirdiyinə dair mövhumatlar əsrlər boyu nəsildən-nəslə ötürülür.
Dünyanın ən qiymətli və ən böyük mavi almazı kimi tanınan “Ümid Almazı” da onların arasındadır. Əldən-ələ dolaşan bu almazın sahibi olan hər kəsin başına hər cür bəlalar gətirdiyi iddia edilir. Hekayələr o qədər təsirlidir ki, onun hekayəsi dildən-dilə yayılaraq günümüzə gəlib çatmışdır.
Blue Diamond və ya ilk olaraq adlandırıldığı kimi "Ümid Almazı" ona sahib olan hər kəsin həyatına əhəmiyyətli dərəcədə təsir göstərmişdir. Adının əksinə olaraq mənfi təsirləri olduğu deyilən bu daşın çəkisi 112 karatdan çox, yəni 22 qramdır, əslində çox qədim dövrlərə gedib çıxır. Bu daşdan sonra 1600-cü illərdə Hindistan üçün vacib sayılan müharibə ilahəsi Şiva heykəlinin üçüncü gözü tanrıçanın alnından oğurlandıqdan sonra işlər çətinləşməyə başlayıb. İnanca görə, oğurluqdan sonra bu daşın sahibi olan şəxs Şivanın özü tərəfindən lənətlənir və hətta sahibinə ölüm gətirir.
Ümid almazının əslində düz 1,1 milyard il əvvəl meydana gəldiyi düşünülür. Yer üzündə tapılan digər almazlarla müqayisədə bor atomlarından ibarət olduğu bildirilən bu almazın bənzərsiz rənginin səbəbi də bununla bağlıdır.
Şivanın alnından daşın götürülməsi ilə bağlı çoxlu söz-söhbətlər olsa da, ən çox yayılmış inanc daşın bir oğru tərəfindən oğurlandığı və sonra əldən-ələ dövr edərək qiymətlilərdən biri olan Jan-Batist Tavernierin əlinə keçməsidir. dövrün daş tacirləri. Məlumdur ki, öz işini bilən bu tacir “Mavi brilyant”ı bir çox qiymətli daşlarla birlikdə Fransanın məşhur kralı XIV Lüdovikə satıb.
Şayiələrə görə, tacir əlində olan daşı padşaha satdıqdan sonra qəfil ölür. Padşah isə daşın ölçüsündən şikayətlənir və onu daha daşına bilən etmək istəyirdi. Bunun üzərinə Ümid Brilyantının parçalara ayrılaraq zinət əşyalarına çevrilməsini əmr etdi və sonra ardıcıl ölümlər baş verməyə başladı. Padşah əvvəlcə oğlunu, sonra qardaşını, sonra isə bir-birinin ardınca bir çox ailə üzvlərini itirdi. Almazın lənətini dərk edən kral onun boynundakı daşı qoparsa da, qısa müddət sonra qanqrenadan dünyasını dəyişib. Hadisədən sonra daşın lənəti getdikcə daha çox insana məlum oldu. Lakin mövhumata qulaq asmayan və daşın çılğınlığına aldanan bir çox insan bu cəvahirata sahib olmaq istəyirdi.
XIV Lüdovikdən sonra bu daş Kral XVI Lüdovik və onun həyat yoldaşı Mari Antuanettaya məxsus idi. İkilinin ölümə gilyotinlə getməsi də "bu daş lənətlənibmi?" sualına cavab olaraq verilən maraqlı detallar arasında yerini aldı.
Mavi brilyant dövriyyədə olarkən, 19-cu əsrin əvvəllərində bir çox digər qiymətli daşlarla birlikdə Fransadakı kral mülkündən oğurlandı. Hadisədən az sonra daşlar İngiltərədə peyda olub. Bir almaz taciri tərəfindən ələ keçirilən bu daşın lənəti sonsuz olduğu üçün almazın yeni sahibi Hendriks Falls qısa müddətdə dünyasını dəyişib. 1830-cu illərdə Mavi Brilyant Britaniya bankiri Tomas Houpun əlinə keçdi.
Bankın zərgərlik kataloqunda almazın adının verildiyi ilk yer Tomas Houpun kataloqu olub. O vaxtdan bəri bu qiymətli daş "Ümid Almazı" olaraq adlandırılmağa davam edir.
Ümid Almazının sahibləri arasında Osmanlı sultanı II. Əbdülhəmid də var. Zərgər həvəskarı II. Abdülhamit 1908-ci ildə Ümid Almazını yarım milyon dollara aldı. Ancaq növbəti il o, vəzifəsindən uzaqlaşdırıldı. Osmanlı sultanına Mavi Brilyant hədiyyə edən yunan zərgər də qəza nəticəsində dünyasını dəyişib.
O dövrdə 'İkinci Əbdülhəmidin Almazı' adı ilə satışa çıxarılan Mavi Almazın növbəti sahibi məşhur zərgər Pierre Cartier oldu. Lakin daşın lənəti ona da təsir edib. Cartier 1900-cü illərin əvvəllərində müflis olanda daş ABŞ-dan olan varlı qadın Evalin Uolş Maklinin əlinə keçdi. Sosialist daşı o qədər sevirdi ki, bir dəfə də olsun boynundan götürməyib.
Ancaq əvvəlki daşın sahibləri kimi neqativ hallarla qarşılaşmağa başladı. Qısa müddətdə 9 yaşlı oğlunu itirən qadın qızının özünü öldürməsindən sonra məyus olub. Özünü toparlamağa çalışan qadın, nəhayət, ərinin psixiatriya xəstəxanasına yerləşdirilməsindən çox kədərlənib. Daşdan sonra həyatında pis şeylər yaşamağa başlayan Maklinin ölümündən sonra bu daş nəhayət zərgər Harri Uinstonun əlinə keçir.
Onun lənətinə inanan daşın son sahibi Harri Uinston 1958-ci ildə Ümid Brilyantını daha çox insana zərər verməmək üçün ABŞ-dakı Smithsonian İnstitutuna bağışladı. Bu gün bu institutda sərgilənən daşı ziyarət etməyə gələn yüz minlərlə insan var.
Aysun / Demedia.az
