Titanikdən sağ çıxdıqları üçün biabır olan yapon...
Ötən həftələrdə "Titanik"in qalıqlarını araşdırmaq üçün suya batan və 5 nəfəri basdıran "Titan" sualtı qayığı dünya gündəmindən düşməyib.
İlk anlardan orada olanların şəraiti və ölüm anları haqqında çox yazılıb, çəkilib. Bütün dünya diqqətini axtarış-xilasetmə işlərinə yönəltdi və milyonlarla insan Titan sualtı qayığından ümidverici xəbər gözləyirdi. Əgər xilas ola bilsəydilər, hamı dərindən nəfəs alıb xilas olduqlarına sevinərdi. Halbuki, tarixin tozlu səhifələrində elə bir hekayət var ki, insanı ağıldan çıxarır. Titanikdən xilas edildikdən sonra ölmək istəyən və yaşamaq üçün Yapon xalqı tərəfindən alçaldılan Masabumi Hosononun hekayəsini təqdim edirik.
Masabumi Hosono Yaponiya Nəqliyyat Nazirliyində dəmir yolları şöbəsində menecer vəzifəsində çalışırdı. Rus dilini yaxşı bildiyi üçün onu dəmir yolu sistemini öyrənmək üçün Rusiyaya göndərirlər. Hosono iki il Rusiyada qaldıqdan sonra Londona, oradan isə Sauthemptona yollanır və 1912-ci il aprelin 15-nə keçən gecə özü kimi digər bədbəxt sərnişinlərlə birlikdə Titanik gəmisinə minir. Hamının bildiyi kimi, həmin gecə gəmi aysberqə çarpdı və yavaş-yavaş batmağa başladı. Bütün sərnişinlər təşviş içində həyatları üçün mübarizə aparmağa çalışıblar. Gəmi batmaq üzrə olanda Hosono stüard tərəfindən xəbərdarlıq edildi və sürətlə göyərtəyə qalxdı. Hosono, yaşadıqlarını belə izah edərək, "Alov məşəlləri daim havaya atılırdı. Dəhşətli mavi işıqlar və səslər sadəcə dəhşətli idi. İçimdəki mütləq dəhşət və xarabalıq hissini aradan qaldırmağın heç bir yolu yox idi" dedi. o anda yaşamaq üçün mübarizə aparır.
"Bir yapon olaraq, utanc verici heç nəyi geridə qoymamağa qərar verdim və tələsmədən özümü ölümə hazırlamağa çalışdım" dedi Hosono, hər şeyi atmaq üzrəykən, ağlına arvadı və uşaqları gəldi. Onları bir daha ağır görməyincə, bu qərarından tez geri çəkildi.
Tezliklə ondan qurtulmağın yeni yollarını axtarmağa başladı. Elə bu vaxt o, xilasedici qayıqları yükləyən zabitin “İki nəfərlik yer var” dediyini eşitdi. Zabitin ardınca Hosono xilasedici qayığa minməyi bacardı. Xilasedici qayığa mindikdən sonra baş verənlərdən bir az daha xəbərdar olan Hosono həmin anları belə izah edib:
"Gəmi batdıqdan sonra dəhşətli fəryadlar və boğulan insanların fəryadları eşidildi. Bizim qayıq ərlərinin və atalarının təhlükəsizliyindən qorxan hönkür-hönkür ağlayan uşaqlar və qadınlarla dolu idi. Mən də onlar kimi depressiyaya düşmüşdüm, bədbəxt idim. Mən yox idim. uzun müddətdə özümə nə olacağını bilirəm".
Dəhşətli gecədə Hosono kimi yüzlərlə şanslı insan var idi. Həyatını itirənlərin kədərini yaşayarkən sağ qalanlar hələ də nəfəs ala bildikləri üçün şükür edirdilər. Hosonodan başqa! Çünki ölkəsinə qayıdanda heç kim onu qucaq açıb gözləmirdi. Üstəlik, sağ qaldığı üçün alçaldıldı. Hosononu 10 saylı xilasetmə qayığı xilas etdi, lakin çoxlarının həyatını itirdiyi bir vaxtda vətənində yaşadığı üçün hücuma məruz qaldı. Nazirlik onu işdən çıxartdı, yapon qəzetləri qorxaqlığına görə ona böhtan atdı, dərsliklər onun sağ qalmasını rüsvayçı davranış nümunəsi kimi qələmə verdi, hətta professor onu əxlaqsızlıqda ittiham etdi. O, Tokioya qayıdanda demək olar ki, hamı onunla düşmənçilik edirdi.
Aysun / Demedia.az
