Nasist komandirin oyunu! - Danışdıra bilməyəcəyi adam qalmadı
Filmlərdə tez-tez gördüyümüz sorğu-sual səhnələrində bəzi təqdirəlayiq üsullardan istifadə edilir.
Demedia.az xəbər verir ki, bu üsulların hər birinin ortaq cəhəti odur ki, qarşı tərəfi danışdırmaq üçün hər cür cəhd edən sorğuçu istədiyi cavabı alana qədər qarşı tərəfi buraxmır. Hanns Scharff heç bir fiziki zorakılığa müraciət etmədən yalnız kəşfiyyatdan istifadə edən bu “usta sorğuçulardan” biri idi. İkinci Dünya Müharibəsi əsnasında Nasist Almaniyasında istifadə etdiyi üsulla "Usta Sorğuçu" kimi tanınan Şarff, "heç vaxt danışmadıqları" deyilən insanlara bildiklərini etiraf etməyə məcbur etdi. Maraqlı metodu ilə hətta indiki kəşfiyyat qurumlarına da rəhbərlik edən Şarfın yalnız çay və kofe içərək hay-küy salmaqla hər şeyə nail olduğu bu gün də xatırlanır.
O, 1907-ci il dekabrın 6-da hazırda Polşaya məxsus olan Kętrzin şəhərində anadan olub. Zabit atanın və istehsalçı ananın oğlu olan Şarff hər cəhətdən təchiz olunub. İncəsənətin bir çox sahələrində istedadlı olan Şarff gənc yaşda ailəsi tərəfindən tekstil biznesinə rəhbərlik etmişdir.
Öz dilindən başqa iki xarici dildə ana dili kimi danışa bilirdi və çox yaxşı təchiz olunmuşdu. Tekstil biznesi ilə məşğul olan və iş görmək üçün kifayət qədər dili bilən Scharff, müxtəlif sahələrdə təcrübə qazanmaq və özünü təkmilləşdirmək üçün Almaniyanın Cənubi Afrikadakı Xarici İşlər Nazirliyində işləmək istədiyini bildirdi. Onun xahişi qəbul olundu və qısa müddətdə böyük uğur qazandı və Xaricdə Departament direktoru vəzifəsinə yüksəldi.
Uzun illər Cənubi Afrikada yaşayan Şarf 1939-cu ildə müharibənin ilk alovlanması ilə ailəsi ilə birlikdə Almaniyaya qayıdır. Lakin qayıdan kimi Rusiyaya hərbi təlim keçməyə göndərilib. Lakin o, çox təcrübəli və ön cəbhədə döyüşmək üçün təchiz edilmişdi. Onun fikrincə, o, cəbhədə vuruşmağa layiq deyildi. Ərizələri nəticəsində onu dindirənlərə tərcümə etmək üçün istintaq mərkəzinə təyin ediblər.
Qısa müddətdən sonra Scharff Amerika döyüşçüləri bölməsində müstəntiq köməkçisi təyin edildi. İstintaq mərkəzində olarkən apardığı müşahidələr onu tamam başqa məqamlara aparacaqdı. Müstəntiqləri seyr edərkən daxili olaraq öz sorğu-sual üsullarını inkişaf etdirən Scharff, zaman keçdikcə müstəntiq vəzifəsinə yüksəldi. İndi onun növbəsi və taktikası idi. Onun hekayəsi elə bu nöqtədə başladı.
Scharff öz iş yerində və bütün dünyada sorğu-sual üsullarından narahat idi. Onun fikrincə, məhbuslara qarşı fiziki zorakılıq tətbiq etməklə məlumat əldə etmək yanlış üsuldur. Ona görə də məhbusun əleyhinə olmaqdansa, onun yanında olmağı üstün tuturdu.
O, bütün dindirmələrində məhbusun ədalətini təmin edən davranışlar nümayiş etdirmiş, hüquqlarını qorumağa çalışmış, cəzasını yaxşı şəraitdə çəkməsini təmin edəcəyini sübut etmişdir.
Şarf əvvəlcə sorğu-sual etdiyi məhbusların etibarını qazandı və onları Gestapoya (Nasist Almaniyası və Almaniyanın işğalı altında olan Avropadakı gizli polis təşkilatı) verməyəcəyinə inandırdı. Daha sonra yemək yeyərkən çay və kofe içilib, hətta məhbuslara da yemək verilib. Hətta sorğu-sual etdiyi məhbusla gəzintilər, ekskursiyalar təşkil edib.
Məhbusların etimadını qazanan Şarff istədiyi məlumatı alacağı təqdirdə onların müdafiə olunacağını bildirib. Schraffın taktikası heç vaxt uğursuz olmadı. Onun ingilis dilini çox yaxşı bilməsi və qarşı tərəfin xarakterini çox yaxşı oxuması ona məhbusun razılığı ilə çoxlu məlumatlar əldə etməyə imkan verirdi.
Təbii ki, onun taktikası hər məhbusun işi deyildi. Onlardan bəziləri həm çox gizli idi, həm də Schraffın taktikasını "almayacaq" qədər təcrübəli idi. Amma təbii ki, Hanns Scharffın belə vəziyyətlər üçün taktikası var idi. Scharff əvvəlcə gizli məhbusun dosyesini oxudu, onu əzbərlədi və məhbusdan dosyedəki məlumatları soruşmağa başladı.
Aysun / Demedia.az
